Enige tijd geleden tijdens het Symposium ‘Verder na Verlies’ in Zeist, sprak Roek Lips en liet beelden en stemmen horen van Nieuwe leiders. Zoals Willem Beekman, bioloog. Beekman noemt de planten- en dierenwereld als voorbeeld

Als je ooit in de woestijn bent geweest, zul je dit beamen. Het is er zó leeg dat het haast je adem beneemt: zand, gruis, rotsen en weidse vergezichten naar het oneindige, vullen je ooghoeken.

Ik vind troost in woorden. In die van mezelf en vooral in die van anderen. Ik lees weer als een malle en ben blij met het gevoel dat een boek me geeft: alsof een goede

Meestal kijk ik met kerst naar All you need is love, maar dit jaar begint het behoorlijk te schuren. Ik heb zelfs een belangrijke ‘rouwregel’ overtreden. Pas op tweede kerstdag aan het begin van de

‘Mam, je moet me loslaten’, dat is wat dochter Sara zo vaak tegen me zei. Ik begreep nooit wat ze precies bedoelde, want als iemand haar zelfstandigheid gaf was ik het wel.Het loslaten van je

Ik heb niet kunnen bevroeden dat de laatste levensfases van mijn 17-jarige dochter en mijn bijna 91-jarige moeder zo dicht bij elkaar zouden komen. Niet in de wijze van sterven, Sara veel te jong door

Onze dochter Sara ligt al meer dan vijf jaar op de begraafplaats Leijsenakkers in Oosterhout. Rechts van haar ligt Dolf, een oudere man die 25 jaar geleden is overleden. Op de steen een prachtige tekst

Ik kreeg onlangs voor een nieuwsbrief de vraag: ‘Wat is voor jou de essentie van het leven?’ Jeetje, dat vind ik best ingewikkeld en eerlijk gezegd voelt het een beetje arrogant als ik daar een