Vandaag is weer een wandeldag voor mezelf. Ik ga alleen op pad met mijn rugzak, een stok, wat eten en koffie, en vervolg het Brabants Vennenpad dat ik enkele maanden geleden ben gestart. Sinds

Ik woon in het zuiden van het land en de carnavalstijd is aangebroken. Eindelijk kan het voor de liefhebbers weer doorgaan nu de corona-maatregelen zijn losgelaten. Tijdens een korte wandeling door het stadspark verwelkomen de opengebloeide

Het is liefde op het eerste gezicht als ik met eigen ogen het kunstwerk zie. De kunstenaars hebben het gedoopt tot ‘Stapelingen’, maar voor mij is het vanaf de eerste ontmoeting een Elfenbankje. Van roestig

Ik heb een aantal dagen gelopen op de Camino, onderweg naar Santiago de Compastela. In de prachtige natuur van het Noord-Spaanse Galicië. Ik was er zo aan toe om even mijn wereld weer overzichtelijk en

Vanuit mijn beroep als (bedrijfs)psycholoog kijk ik met haast kinderlijke nieuwsgierigheid naar de topsporters van de Olympische Spelen. Hoe gaan ze met teleurstelling en tegenslag om? Hoe houden ze het hoofd koel en wat helpt

Overal waar ik kijk hangen de schooltassen aan de vlaggenstok, het rood-wit-blauw wappert vrolijk mee met de lichte bries. Eindelijk zijn de leerlingen beloond voor het harde werken. De ontberingen van de coronatijd en het

Ik hoor het mezelf ineens hardop zeggen tijdens een intervisiebijeenkomst met vier andere collega-psychologen/vriendinnen: ‘Ik ben aan het leren om lotgenoot te zijn.’ Oeps, die uitspraak floept er spontaan uit.  Er valt een stilte, er

In deze tijden van corona worden we voortdurend geconfronteerd met wat niet kan. De terrassen kunnen nog niet open, theaters blijven dicht, de universiteiten en hogescholen blijven vooralsnog gesloten. Telkens nee, nu nog niet, geduld