Afscheid van werk tijdens corona
Afscheid van werk tijdens corona
maart 22, 2021
De meesten van ons brengen aardig wat uurtjes door op het werk. Aan de slag gaan voor een organisatie of instelling betekent verbinding aangaan en naast het officiële contract ook een informeel en ongezien psychologisch contract afsluiten. Over wat de mores zijn van het bedrijf en hoe we ons daartoe verhouden. Het steeds weer opmaken van de balans in geven en nemen, in brengen en halen en blijven monitoren of je nog de juiste dingen doet.
Door corona zitten we nu veelal gedwongen thuis te werken, digitaal of in zeer beperkte setting met enkelen. En een groot aantal van ons heeft nu helemaal geen werk of verliest hun baan als gevolg van teruglopende bedrijfsresultaten. Is er in deze tijd een afscheid van werk mogelijk? Een digitale borrel is toch een beetje nep, er is geen echt contact. Creativiteit is geboden.
Afscheid zonder face to face contact
Een paar dagen geleden was ik thuis getuige van een afscheid van een arts-chirurg die zijn afscheid vormgaf met een digitaal symposium. Door drie inspirerende sprekers aan het woord te laten over voor hem belangrijke werkvisies, heeft hij met volle impact zijn gedachtegoed nagelaten aan collega’s van het ziekenhuis en andere toehoorders.
Vorig jaar heb ik zelf – vrijwillig – afscheid genomen van een werkplek die ik voor zes jaar met veel liefde en verbinding heb ingevuld. Ten tijde van mijn besluit kon ik niet bevroeden dat de laatste werkdag middenin de eerste strenge lockdown viel. Mijn consulten als bedrijfspsycholoog voor die organisatie verliepen de laatste weken uitsluitend online en telefonisch vanuit huis. Geen face to face contact meer, ook niet met mijn collega’s. Het deed me pijn om zo afscheid te moeten nemen, zo stilletjes van het toneel te verdwijnen door enkel thuis mijn laptop uit te schakelen. Er was zelfs geen achterdeur waarlangs ik naar buiten kon.
Het verlies aannemen
Het verlies kunnen aannemen is belangrijk, ik heb er om gehuild, ook al vond ik dat in eerste instantie best gênant. Het zijn toch de gedachten die dan parten spelen. ‘Jeetje Elsbeth, een potje zielig doen, hou toch op. Het is je eigen keuze. Kijk eens om je heen, anderen hebben nu helemaal geen werk meer. De horeca en winkels zijn dicht, jij hebt niks om over te klagen.’ Toch was het goed om te voelen dat deze manier van afscheid me verdriet deed. De pijn was een weerspiegeling van de verbinding, het goede en warme dat er in die periode is geweest. Ondanks het feit dat mijn persoonlijke omstandigheden in die jaren verre van optimaal waren, was de werkplek voor mij een veilige haven van deskundigheid en collegialiteit. Waar ik me volledig op mijn gemak voelde en in alle rust met liefde en inzet heb gewerkt met mensen.
Dank je wel werkplek
Op de laatste werkdag app ik nog met enkele collega’s en spreek hen kort via de telefoon. Een prachtige bos bloemen wordt bij me thuis bezorgd, inclusief een uitnodiging voor ons etentje als de restaurants weer open mogen. Dan is toch echt het moment daar dat ik zelf mijn afscheid moet organiseren. Met de laptop, de medewerkerspas en de sleutels rijd ik naar mijn spreekkamerlocatie in de nabijgelegen stad. Gelukkig ben ik van tevoren aangemeld in verband met de coronaregels, anders kon ik linea recta huiswaarts. Ik loop door de gebouwen waar normaal de reuring je tegemoetkomt. Het is er nu leeg en stil, akelig stil.
Ik open met de sleutel het kantoor waar ik jaren heb gewerkt en terwijl ik een klein rondje loop neem ik alle hoeken van mijn spreekkamer in me op. Dank je wel werkplek, voor de ruimte die mij hier is gegeven. Dank je wel voor de verdiepende gesprekken waarmee ik anderen heb mogen bemoedigen. Vervolgens loop ik de aangrenzende werkruimtes in en sta stil bij elk bureau. Ik spreek hardop de collega’s een voor een toe, die normaliter aan dit bureau werken en bedank ze voor de fijne samenwerking en het vertrouwen. Door deze handelingen voel ik dat de pijn van afscheid minder wordt. Als laatste passeer ik de kluis en stop daar de laptop in die ik tijdens corona heb gebruikt voor thuiswerken. Zo, dat was het dan, met een plof duw ik de kluisdeur in het slot.
Een ritueel is heilzaam
Het is van belang goed afscheid te nemen van werk, ook nu in tijden van corona. Ook als je vanuit een negatieve invalshoek stopt met het werk is het nuttig terug te kijken. Wat heb ik hier geleerd en neem ik mee voor de toekomst? En wat laat ik hier graag in liefde achter? De overgangen in werk markeren met een ritueel is heilzaam om een periode af te sluiten en ruimte te maken voor een nieuwe start. Iedereen kan dat op eigen manier vormgeven, zodat de volgende stap er eentje wordt zonder de mogelijke ballast van het voorgaande werk. Het vergt wellicht wat improvisatievermogen maar het kan.
Verlies van gezondheid
Nu ik bijna dertig jaar werk als bedrijfspsycholoog, constateer ik dat verlies vaak voorkomt in leven en werk. Verlies betreft
Lied als balsem voor de ziel
Muziek breekt letterlijk open, op een zachte en vriendelijke manier, zelfs tegen het einde van je leven. Het is zo
De wijze vragen van Dumoulin
Afgelopen dagen was hij volop in het nieuws, de wielrenner Tom Dumoulin die een pas op de plaats maakt. Hij
Afscheid van werk tijdens corona
De meesten van ons brengen aardig wat uurtjes door op het werk. Aan de slag gaan voor een organisatie of