Lied als balsem voor de ziel

Lied als balsem voor de ziel

januari 6, 2021

Muziek breekt letterlijk open, op een zachte en vriendelijke manier, zelfs tegen het einde van je leven. Het is zo bijzonder te zien wat een lied bij de ander teweegbrengt en heling kan geven op verschillende niveaus. Op zes januari is het Driekoningen. Traditiegetrouw trekt in Oosterhout de driekoningengroep rond en bezoekt mensen en instellingen om een geschenk te brengen: een lied als balsem voor de ziel. Nu niet, want het coronavirus waart nog rond in ons land.

 

Zingen voor de medemens

De naam driekoningengroep klopt in feite niet meer, het gezelschap is uitgebreid tot een groep van tien tot twaalf koningen. Nou ja koningen: drie koningen netjes in koninklijk gewaad, de rest als voetvolk erachteraan. Zo ook kleine Sara als meisje van drie, papa en mama zitten in de groep dus wil ze ook meedoen. Een rood-wit-blauw wollen dekentje om haar schouders, een zelfgemaakt kroontje en een roze barbie-ster zijn voor haar dé outfit van het jaar. De liedjes kent ze inmiddels uit het hoofd, thuis elke dag gehoord en geoefend. Het is een koddig gezicht, al die volwassenen op pad met een klein sterretje in het midden. Ze is boos als ik met haar vroeg in de avond afhaak, ik vind het mooi geweest omdat ze haar bedrust als peuter hard nodig heeft. Het geld dat we elk jaar ophalen is voor een goed doel, telkens een andere bestemming. Het liefst een kleinschalig project zodat we zeker weten dat ons geld direct besteed wordt.

 

Moderne kamelen

De ommegang is met twee of drie kamelen. Alleen hebben onze kamelen vier wielen en een comfortabele achterbank. Dat is wel zo handig om van het ene naar het andere adres te komen. Sommige koningen willen per se met dezelfde kameel mee, melige liedjes zingen, zelfs foute grappen vertellen. Het is een soort ontlading ter compensatie van de heftigheid die we op een driekoningendag meemaken. Sara maakt er stiekem opnames van met haar telefoon. En ja, de ene koning zingt iets zuiverder dan de ander, maar het mag niet deren. Als onze intentie maar goed overkomt en dat doet het. 

 

Bevrijdende tranen

We staan als driekoningengroep rondom het bed van een terminaal zieke man, we houden gepaste afstand. Het bed staat beneden midden in de verwarmde kamer, zijn volwassen zoon zit een stuk naar achteren op een stoel. We nemen de situatie in ons op en zetten een gedragen vierstemming lied in, afgestemd op de serene stilte in die huiskamer op het late middaguur. Als de eerste klanken tot de man doordringen zie ik het wonder voor me ontstaan. Een glinstering vanuit zijn ooghoek, langzaam rolt de traan via de neusvleugel en mondhoek naar beneden. En het poortje blijft open staan: er volgen er meer. Na afloop van het lied wederom de allesomvattende stilte. Totdat de man zachtjes zegt: ‘Het is me toch nog gelukt’.

Heling door muziek

De zoon legt later aan ons uit dat zijn vader zo graag wilde huilen maar dat het maar niet lukte. Hij kon zich kennelijk niet bevrijden van zijn last, niet loslaten. En dan zijn daar ineens de koningen met hun lied . Muziek opent letterlijk deuren en heft blokkades op. Dit is het levende bewijs daarvan. Vol van de geraaktheid die we zien bij deze vader en zoon trekken we verder de dag en avond in. De drie wijzen brengen van oudsher geschenken aan het geboren Kind. Ons geschenk is een lied voor de medemens om hun hart te verwarmen. Maar wat ze niet weten is dat wij zelf als koningen het allergrootste cadeau ontvangen: de ontroering en dankbaarheid van die ander. 

(Passage uit boek ‘Moederhart vol rouw en liefde’ van Elsbeth Kuysters)

Verlies, Arbeid en Gezondheid

De kunst van lotgenoot zijn

Ik hoor het mezelf ineens hardop zeggen tijdens een intervisiebijeenkomst met vier andere collega-psychologen/vriendinnen: ‘Ik ben aan het leren om

Lees verder »
Verlies, Arbeid en Gezondheid

Mentale gezondheid en topsport

Vanuit mijn beroep als (bedrijfs)psycholoog kijk ik met haast kinderlijke nieuwsgierigheid naar de topsporters van de Olympische Spelen. Hoe gaan

Lees verder »